Zaman Nedir?

Sistemde her nesne kendi zamanını kendi içinde barındırıyor. Biliyorsunuz istatistik, nicelik yani sayılacak nesneler, doneler gerektiren bir matematik alanıdır. Öyle düz bir akış şeklinde değil tıpkı bir film şeridi şeklinde kare kare devam eder. g. Ancak arada şu fark vardır, şişirilmemiş balon içi boş olsa da hala nesnedir ama içi boş uzayın nesnesi yok demektir. ” Richard Muller a. Muller’in söylediği şey, uzay ve zaman biri birinden ayrı iki şey değil, birleşik özelliklerdir. Uzatmayalım, Tanrı evreni yeniden harekete geçirmek için düğmeye bastı. Konuya ödüllü fizik profesörü Richard Muller’den alıntıyla başlayalım. Evrenin çalışan sisteminin temeli böyledir. Dolayısıyla önce uzay-zaman konusunu işleyelim sonra matematiğe devam edeceğiz. Biz bu içinde enerji olan alanların kapsadığı dış sınırlarına hacim ya da uzay diyoruz. Böylece yanındaki saat, dünyadaki saat ile eş zamanlı çalışmaya başladı. Özetlersek zamanı Einstein’in görelilik kuramından itibaren sabit bir şekilde akıp gitmediğini, kütle çekimi ve hıza göre değişken olduğunu biliyoruz. Şimdi artık doğa yasalarının eş deyişle fizik yasalarının bigbang anı ve hemen sonrası durumuna bakacağız. 140Prof. Evrendeki zamanın durumu budur. Yani telefon görüşmesi olamazdı. Konuya iyi derecede aşina olmayanlar için burada da çok sürpriz yapılanmalar var. Bilindiği gibi zamana dördüncü boyut deniyor. Dolayısıyla içinde bir şey olmadan uzay oluşamaz. O kendi salınım, titreşim yaparak uzay dediğimiz kapsadığı alanını, kendi oluşturuyor. O anda tüm evren ve dünyada durmuş olan her şey kaldığı yerden harekete geçti. Sonra bu cihazı dünyadaki takvim ve saate göre ayarladı. İşte bu nedenle önceki bölümde fizik yasaları, amiyane bir tabirle önünde bulduğu enerji dediğimiz hammaddeye bakıp, ortada hiçbir örneği yokken, uzay zaman gibi ilginç bir mekanizmayı ön görmesi veya tasarlaması müthiş bir sonuçtur dedim. Burada doğal olarak aklınıza şu gelebilir; dağlar, taşlar kayalar vs. Zira dağ, taş, demir, çelik var olan her nesne atomlardan oluşur ve tüm atomlar, kuantumlardan oluşan yapısı gereği durmaksızın hareket halindedir. Buna bir benzetme yaparsak; şişirilmemiş boş balonla, şişirilmiş içi dolu balonun durumuna benzetilebilir. 140. Zira yukarıda da belirtiğim gibi en, boy, derinlik dediğimiz boyutlar başıyla sonu arasında kendi ölçeklerinde mesafelere sahipler. Ayrıca başlangıçta bizim istatistiksel matematik dediğimiz sistem devrede. Kısaca uçmakta iken donan kuş, tam düşerken donan taş, dalgalanan deniz hareket eden insanlar vs. Muller Şimdi, Zamanın fiziği S. Hareket yoksa zaman da yoktur uzay da yoktur. Ve tüm olgular, kendine özgü mesafelerde hareket ederek oluşur. Zaten titreşim yani frekans, birim saniyedeki titreşim sayısıdır. Bu durum defalarca kanıtlanmıştır. Yani ortada uzay yoktur. Uzayın dış çizgisi yoktur dedik. Yine diyelim ki, bir süre sonra bir nedenle evrendeki hareketi durdurmaya karar verdi. Fizik yasaları evrende doğrusal akıp giden bir zaman yaratılmadığını söylüyor. İyi de var olan her şey gibi, biz de doğup bir süre sonra yaşlanıyor ve ölüyoruz. Bu yüzden NASA gönderilen uydulardaki saatlerin hızları yerdeki saatlerin hızına göre ayarlanmış, senkronize edilmiş olarak göndermiştir. Bu da sinyallerin çıkış ve gideceği cihazların konumlarında kilometrelerce sapmaya sebep olur demektir. O anda tüm evrende hareket dondu, fizik yapı tamamen durdu. Zamanın bu gerçekliğini, hepinizin kullandığı cep telefonları üzerinden bir örnek vererek anlatayım. Yani olaylar, enerjilerini, an, an dediğimiz kesikli aralıklarla değişim gösteriyor. Ancak bu boyut diğer boyutlardan ayrı olarak var olan bir boyut değildir. Son olarak zaman ile ilgili bir başka özellik var. . Zaman, diğer boyutların hepsine içkin olarak var. Daha basit olarak söylersek; zaman olarak bildiğimiz unsur hareket bağlı bir şey. Bu durum birçok deneyle de kanıtlanmıştır. Eğer evrendeki zaman olaylardan bağımsız, kendiliğinden akıp geçen bir yapıda olsaydı, o zaman dünyadaki saat de, Tanrı’nın saatiyle aynı 100 yıl sonrasını göstermesi gerekirdi. Yani kendi oluşturdukları mesafeyi katederek yine kendi oluşturdukları zamanı da kullanmış oluyorlar. Bu mesafeleri frekans dediğimiz titreşimler oluşturuyor. Şimdi bu durumda dünyadaki zaman neyi gösterir? Cevap gayet basit: Dünyadaki takvim ve saat donduğu andan yani 20 Şubat 2024 saat on ikiden itibaren tekrar başlayacaktır. Bu durumda, hangi ölçekte olursa olsun, uzay denilen hacim ya da alan, aynı zamanda başı ve sonu arasında bir mesafeye sahiptir. e S. Bir süre sonra Tanrı geri geldi ve takvime baktı, takvim 2124 gösteriyordu yani aradan 100 yıl geçmişti. Konuyu özetlersek; evrende, bağımsız sabit bir hızda akıp giden zaman diye bir mevhum yok. Dolayısıyla başlangıçta ortaya henüz sayacak bir şey çıkmamışken, bir nesne yokken, böyle bir sayısal sistemin kendinde içkin var olması veya tasarlanması da çok düşündürücüdür. Uzay ve zamanda yaşamıyoruz, uzay-zamanda yaşıyoruz. Evrendeki tüm uzay, enerjiden oluşmuş kuantum alanlardır. tamamı atomlarına kadar donmuş her şey o anda çalışmaya başladılar. Tabii bu yanlış bir değerlendirme olur. Nokta dahil, Planck uzunluğu kapsamında olan tüm nesneler yapılarında mesafe barındır. Bu yüzden dünyadaki saatler yaklaşık yirmi kilometre yukarıdaki uydulardaki saatlerden günde 38 milisaniye daha geri kalır. Enerjinin harcanması ise süreç gerektirir. InstagramXFacebookLinkedlnBu makalede öne sürülen fikir ve yaklaşımlar tamamıyla yazarlarının özgün düşünceleridir ve Onedio'nun editöryal politikasını yansıtmayabilir. Böylece dünyanın her yeriyle anında görüşebiliyoruz. Önündeki cihaza baktı takvim 20 Şubat 2024 saat on ikiyi gösteriyordu ve düğmeye bastı. Zira kütle çekimi zamanı yavaşlatır. gibi mesafe ve hareket süresi için de kullanılan bir unsurdur. İşte enerjinin hareket için kullandığı bu hız aralıklarına zaman diyoruz. Bu sistem, gönderilen sinyalin yerini bulması için uydu ve yerdeki saatin eş zamanlı olması zorunludur, yoksa kullanılamaz. Her neyse, hepsine gelecek bölümde devam edeceğim. Ve her şey kendine özgü belli bir hız aralığında enerjiyi harcayabilir. Bu konunun daha kolay anlaşılması için bir kurgu hikâye ile anlatayım:Diyelim ki Tanrı bir nedenle kendi katında takvim ve saati olan bir cihaz yaptı. Önceki bölümün sonunda fizik yasalarının neler yaptığına geçmeden önce başlangıçta ki uzay zamanın özellikle zaman konusunun çok karmaşık ve şaşırtıcı bir oluşum olduğunu belirtmiştim. “Büyük patlama “öncesinde” ne uzay vardı ne de zaman' Richard A. Cep telefonları GPS (Global Positioning System) görelilik teorisinin zaman denklemlerini kullanarak çalışır. Eğer uydu ile dünyadaki saatlerde bu zaman farkı ayarlanmasaydı ne olurdu? O zaman yanı başınızda oturan arkadaşınıza telefon ettiğinizde bile gönderdiğiniz sinyal, arkadaşınızın telefonu on santim ötede olmasına rağmen onu asla bulamaz ve kontak kuramazdı. Peki aradan geçen bu aylar yıllar nedir? Kendiliğinden geçen bir zaman yoksa, bizim bu deneyimlediğimiz süre nedir?Bu bölüme kadar hep evrenin bigbang öncesi durumlarındaki birçok bilinmezler veya cevapsız soruları işledim ve yasaların nasıl var olup da bu evreni oluşturabildiğine dikkat çektim. Dolayısıyla kuantum dünyasında hareket durmaz, durursa, zaman da durur. Yani zaman verilerek ölçülebiliyor. O da bilime göre tüm evrende kesikli hareket eder. İşte akıp geçen bir zaman olmadığı için hareket durunca zaman da durdu. Tabi, hareket etmek demek, enerji harcamak demektir. gibi milyonlarca, milyarlarca yıl sabit duran hareket etmeyen nesneler var ama zaman durmuyor diyebilirsiniz. Ayrıca zaman, gündelik yaşamda da bir saatlik yol on dakikalık iş vs. Şimdi bu konuyu mümkün olduğu kadar anlaşılır bir şekilde açıklamaya çalışayım: Öncelikle, uzay bir boşluk değil, bir nesnedir. “Uzay ve zaman, görelilikle birbirine bağlanır. Çünkü kuantum alanları uzay oluştururken, bir şeyin içine girip kendine yer açmaya, sığmaya çalışmıyor. Yani uzay olarak görülen şeyin içi boş değildir, çok seyreltikte de olsa enerji bulunan alanlardır.

Zaman Nedir?

Önündeki cihaza baktı takvim 20 Şubat 2024 saat on ikiyi gösteriyordu ve düğmeye bastı. Yani kendi oluşturdukları mesafeyi katederek yine kendi oluşturdukları zamanı da kullanmış oluyorlar. Dolayısıyla kuantum dünyasında hareket durmaz, durursa, zaman da durur. Özetlersek zamanı Einstein’in görelilik kuramından itibaren sabit bir şekilde akıp gitmediğini, kütle çekimi ve hıza göre değişken olduğunu biliyoruz. Zaman, diğer boyutların hepsine içkin olarak var. Bu konunun daha kolay anlaşılması için bir kurgu hikâye ile anlatayım:Diyelim ki Tanrı bir nedenle kendi katında takvim ve saati olan bir cihaz yaptı. Biz bu içinde enerji olan alanların kapsadığı dış sınırlarına hacim ya da uzay diyoruz. Bu da sinyallerin çıkış ve gideceği cihazların konumlarında kilometrelerce sapmaya sebep olur demektir. Her neyse, hepsine gelecek bölümde devam edeceğim. Zaten titreşim yani frekans, birim saniyedeki titreşim sayısıdır. Ancak bu boyut diğer boyutlardan ayrı olarak var olan bir boyut değildir. İşte enerjinin hareket için kullandığı bu hız aralıklarına zaman diyoruz. Dolayısıyla başlangıçta ortaya henüz sayacak bir şey çıkmamışken, bir nesne yokken, böyle bir sayısal sistemin kendinde içkin var olması veya tasarlanması da çok düşündürücüdür. Sonra bu cihazı dünyadaki takvim ve saate göre ayarladı. Bu mesafeleri frekans dediğimiz titreşimler oluşturuyor. Eğer uydu ile dünyadaki saatlerde bu zaman farkı ayarlanmasaydı ne olurdu? O zaman yanı başınızda oturan arkadaşınıza telefon ettiğinizde bile gönderdiğiniz sinyal, arkadaşınızın telefonu on santim ötede olmasına rağmen onu asla bulamaz ve kontak kuramazdı. “Uzay ve zaman, görelilikle birbirine bağlanır. Son olarak zaman ile ilgili bir başka özellik var. Uzatmayalım, Tanrı evreni yeniden harekete geçirmek için düğmeye bastı. Zira dağ, taş, demir, çelik var olan her nesne atomlardan oluşur ve tüm atomlar, kuantumlardan oluşan yapısı gereği durmaksızın hareket halindedir. Kısaca uçmakta iken donan kuş, tam düşerken donan taş, dalgalanan deniz hareket eden insanlar vs. O anda tüm evrende hareket dondu, fizik yapı tamamen durdu. Böylece yanındaki saat, dünyadaki saat ile eş zamanlı çalışmaya başladı. g. Konuyu özetlersek; evrende, bağımsız sabit bir hızda akıp giden zaman diye bir mevhum yok. Öyle düz bir akış şeklinde değil tıpkı bir film şeridi şeklinde kare kare devam eder. Fizik yasaları evrende doğrusal akıp giden bir zaman yaratılmadığını söylüyor. Yani ortada uzay yoktur. O da bilime göre tüm evrende kesikli hareket eder. Tabii bu yanlış bir değerlendirme olur. Tabi, hareket etmek demek, enerji harcamak demektir. Şimdi bu durumda dünyadaki zaman neyi gösterir? Cevap gayet basit: Dünyadaki takvim ve saat donduğu andan yani 20 Şubat 2024 saat on ikiden itibaren tekrar başlayacaktır. Ve her şey kendine özgü belli bir hız aralığında enerjiyi harcayabilir. Yani uzay olarak görülen şeyin içi boş değildir, çok seyreltikte de olsa enerji bulunan alanlardır. Bu sistem, gönderilen sinyalin yerini bulması için uydu ve yerdeki saatin eş zamanlı olması zorunludur, yoksa kullanılamaz. İşte bu nedenle önceki bölümde fizik yasaları, amiyane bir tabirle önünde bulduğu enerji dediğimiz hammaddeye bakıp, ortada hiçbir örneği yokken, uzay zaman gibi ilginç bir mekanizmayı ön görmesi veya tasarlaması müthiş bir sonuçtur dedim. Muller’in söylediği şey, uzay ve zaman biri birinden ayrı iki şey değil, birleşik özelliklerdir. Ayrıca başlangıçta bizim istatistiksel matematik dediğimiz sistem devrede. Muller Şimdi, Zamanın fiziği S. Dolayısıyla içinde bir şey olmadan uzay oluşamaz. Bilindiği gibi zamana dördüncü boyut deniyor. 140. Ancak arada şu fark vardır, şişirilmemiş balon içi boş olsa da hala nesnedir ama içi boş uzayın nesnesi yok demektir. Nokta dahil, Planck uzunluğu kapsamında olan tüm nesneler yapılarında mesafe barındır. tamamı atomlarına kadar donmuş her şey o anda çalışmaya başladılar. Zira yukarıda da belirtiğim gibi en, boy, derinlik dediğimiz boyutlar başıyla sonu arasında kendi ölçeklerinde mesafelere sahipler. Bu durumda, hangi ölçekte olursa olsun, uzay denilen hacim ya da alan, aynı zamanda başı ve sonu arasında bir mesafeye sahiptir. Bir süre sonra Tanrı geri geldi ve takvime baktı, takvim 2124 gösteriyordu yani aradan 100 yıl geçmişti. Bu yüzden NASA gönderilen uydulardaki saatlerin hızları yerdeki saatlerin hızına göre ayarlanmış, senkronize edilmiş olarak göndermiştir. InstagramXFacebookLinkedlnBu makalede öne sürülen fikir ve yaklaşımlar tamamıyla yazarlarının özgün düşünceleridir ve Onedio'nun editöryal politikasını yansıtmayabilir. gibi milyonlarca, milyarlarca yıl sabit duran hareket etmeyen nesneler var ama zaman durmuyor diyebilirsiniz. Uzayın dış çizgisi yoktur dedik. İşte akıp geçen bir zaman olmadığı için hareket durunca zaman da durdu. Evrendeki zamanın durumu budur. Bu durum defalarca kanıtlanmıştır. O kendi salınım, titreşim yaparak uzay dediğimiz kapsadığı alanını, kendi oluşturuyor. Yani olaylar, enerjilerini, an, an dediğimiz kesikli aralıklarla değişim gösteriyor. O anda tüm evren ve dünyada durmuş olan her şey kaldığı yerden harekete geçti. e S. Evrendeki tüm uzay, enerjiden oluşmuş kuantum alanlardır. “Büyük patlama “öncesinde” ne uzay vardı ne de zaman' Richard A. . Buna bir benzetme yaparsak; şişirilmemiş boş balonla, şişirilmiş içi dolu balonun durumuna benzetilebilir. Yine diyelim ki, bir süre sonra bir nedenle evrendeki hareketi durdurmaya karar verdi. ” Richard Muller a. Şimdi artık doğa yasalarının eş deyişle fizik yasalarının bigbang anı ve hemen sonrası durumuna bakacağız. Cep telefonları GPS (Global Positioning System) görelilik teorisinin zaman denklemlerini kullanarak çalışır. Önceki bölümün sonunda fizik yasalarının neler yaptığına geçmeden önce başlangıçta ki uzay zamanın özellikle zaman konusunun çok karmaşık ve şaşırtıcı bir oluşum olduğunu belirtmiştim. Bu yüzden dünyadaki saatler yaklaşık yirmi kilometre yukarıdaki uydulardaki saatlerden günde 38 milisaniye daha geri kalır. Bu durum birçok deneyle de kanıtlanmıştır. Biliyorsunuz istatistik, nicelik yani sayılacak nesneler, doneler gerektiren bir matematik alanıdır. Dolayısıyla önce uzay-zaman konusunu işleyelim sonra matematiğe devam edeceğiz. Konuya ödüllü fizik profesörü Richard Muller’den alıntıyla başlayalım. Zamanın bu gerçekliğini, hepinizin kullandığı cep telefonları üzerinden bir örnek vererek anlatayım. Hareket yoksa zaman da yoktur uzay da yoktur. Peki aradan geçen bu aylar yıllar nedir? Kendiliğinden geçen bir zaman yoksa, bizim bu deneyimlediğimiz süre nedir?Bu bölüme kadar hep evrenin bigbang öncesi durumlarındaki birçok bilinmezler veya cevapsız soruları işledim ve yasaların nasıl var olup da bu evreni oluşturabildiğine dikkat çektim. Şimdi bu konuyu mümkün olduğu kadar anlaşılır bir şekilde açıklamaya çalışayım: Öncelikle, uzay bir boşluk değil, bir nesnedir. Konuya iyi derecede aşina olmayanlar için burada da çok sürpriz yapılanmalar var. Böylece dünyanın her yeriyle anında görüşebiliyoruz. Ayrıca zaman, gündelik yaşamda da bir saatlik yol on dakikalık iş vs. Yani zaman verilerek ölçülebiliyor. Yani telefon görüşmesi olamazdı. Enerjinin harcanması ise süreç gerektirir. gibi mesafe ve hareket süresi için de kullanılan bir unsurdur. Evrenin çalışan sisteminin temeli böyledir. Zira kütle çekimi zamanı yavaşlatır. Daha basit olarak söylersek; zaman olarak bildiğimiz unsur hareket bağlı bir şey. Sistemde her nesne kendi zamanını kendi içinde barındırıyor. Burada doğal olarak aklınıza şu gelebilir; dağlar, taşlar kayalar vs. Uzay ve zamanda yaşamıyoruz, uzay-zamanda yaşıyoruz. İyi de var olan her şey gibi, biz de doğup bir süre sonra yaşlanıyor ve ölüyoruz. Çünkü kuantum alanları uzay oluştururken, bir şeyin içine girip kendine yer açmaya, sığmaya çalışmıyor. Eğer evrendeki zaman olaylardan bağımsız, kendiliğinden akıp geçen bir yapıda olsaydı, o zaman dünyadaki saat de, Tanrı’nın saatiyle aynı 100 yıl sonrasını göstermesi gerekirdi. Ve tüm olgular, kendine özgü mesafelerde hareket ederek oluşur. 140Prof.