“Racon bitmiştir”*

 
“Racon bitmiştir”* “Racon bitmiştir”*

Böyle kelimelere ayrı bir ilgim var. Hiç uzun uzadıya izah etmenize gerek kalmaz: “Bu durumu şu şu usul ve esaslara göre yapmamız gerekir. Düşünsenize, kelimenin kendine has bir karizması var ve kullandığınız her cümleyi diğerlerinden bir “tık” daha özgül hale getirmeyi başarabiliyor. ” gibi ifadelerle hem kendinizi hem de karşınızdaki yormak yerine “Bu işin raconu budur. Ne demek istediğimi yalnızca sözcüklerle aşk yaşayan takıntılılar anlar…. ” veya “Durumu layıkı ile yerine getirmemiz için takınılması gereken tavır budur. Eğer siz bir toplumda güçlü, saygın, özgül ağırlığı olan bir karakter olarak anılmak istiyorsanız şayet, bunu kendini savunamayacak şekilde görevini yapan bir hakeme yumruk atarak yapamazsınız. İş hayatında da kullansanız sırtımaz gündelik dilde de. ” dersiniz ve bunun ne anlama geldiğini herkes bilir. “Racon” kelimesini çok severim. Ülkedeki her kesim tarafından genel kabul görmüş nadir kelimelerden biridir.

“Racon bitmiştir”*

” veya “Durumu layıkı ile yerine getirmemiz için takınılması gereken tavır budur. Hiç uzun uzadıya izah etmenize gerek kalmaz: “Bu durumu şu şu usul ve esaslara göre yapmamız gerekir. Eğer siz bir toplumda güçlü, saygın, özgül ağırlığı olan bir karakter olarak anılmak istiyorsanız şayet, bunu kendini savunamayacak şekilde görevini yapan bir hakeme yumruk atarak yapamazsınız. Ülkedeki her kesim tarafından genel kabul görmüş nadir kelimelerden biridir. İş hayatında da kullansanız sırtımaz gündelik dilde de. Böyle kelimelere ayrı bir ilgim var. Düşünsenize, kelimenin kendine has bir karizması var ve kullandığınız her cümleyi diğerlerinden bir “tık” daha özgül hale getirmeyi başarabiliyor. “Racon” kelimesini çok severim. ” gibi ifadelerle hem kendinizi hem de karşınızdaki yormak yerine “Bu işin raconu budur. ” dersiniz ve bunun ne anlama geldiğini herkes bilir. Ne demek istediğimi yalnızca sözcüklerle aşk yaşayan takıntılılar anlar….